Kontakt z przyrodą niemal od zawsze był dla mnie bardzo ważnym i intrygującym elementem, m.in. ze względu na samo chodzenie po górach czy też lesie, które mimo swojego niskiego poziomu istotności w życiu człowieka jest niezwykłym doświadczeniem. Mając styczność z naturą, jestem spokojniejsza, odprężona a więc poprawia się moje samopoczucie.
Jednakże sens w tym, iż będąc w lesie, zapominam o wszystkich problemach, stresujących mnie sytuacjach; po raz kolejny zastanawiam się nad błahymi sprawami i zachwycam światem, który jest wokół mnie. Ta fascynacja wzrasta wraz z wiekiem, co chyba wynika z dojrzałości.. w którą musiałam wejść niestety bardzo szybko, szybciej niż moi rówieśnicy.

Jak wiadomo, są tego wady i zalety; pozornie fajna sprawa "bycie dorosłym, dojrzałym człowiekiem", jednak jeśli trzeba nim być w sprawach wiele znaczących, być może decydujących o bycie bliskiej ci osoby, nie jest tak kolorowo..

Życie stawia przed nami wiele przeszkód i to od nas zależy czy je pokonamy i czy podołamy temu zadaniu jakim jest dojrzałość.

Wracając, kontakt ze sztuką, kulturą jest równie ważny, a ponadto dość inspirujący,

dlatego warto zwiedzać, podróżować i poznawać nowe bądź rodzime obyczaje.

Wbrew pozorom Polska ma wiele do zaoferowania i w miastach takich jak Kraków
wystarczy tylko rozejrzeć się dookoła:)

Jakkolwiek by nie było, wycieczkę uważam za udaną.

Minął od niej praktycznie rok, jednak nadal bardzo dobrze ją wspominam:)

I gdybym miała jeszcze raz okazję udać się w te strony - zrobiłabym to bez wahania!